Kunnen we terug
naar hoe het was
Voordat de wereld
ons verwoestte
Weet jij nog
hoe het voelde
om slechts kind te zijn
voordat we alles moesten?
Hoe we nu rennen
weg van alle dingen
die ons blijven achtervolgen
Lijkt de pijn
voor eeuwig hier
gebeiteld in mijn kern
Zonder reden
Zonder doel
Maar toch zo aanwezig
deel van wie ik ben
Is het soms
alsof ik niet
verder door met rennen kan
Zal ik kruipen
totdat ik
De duisternis in mij
verban
Verwoest
Hersenkronkels 