Thuis

Met gesloten ogen
luister ik
Naar de woorden
die je spreekt
Hoe ze zacht rollen
van je lippen
en zo mijn hart bereiken
als een herinnering
Die lang verloren leek
maar plots hier weer is
En ik kijk naar je
vol verwondering
Hoe het zo kan zijn
dat ik jou nu ken
Dat ik mezelf ben
in wat je zegt
Hoe ik me zo kan voelen
als ik van jou ben
Als ik aan je denk
het vuur in je blik
Hoe je achter me staat
in wat ik doe
Wat ik droom
Wat ik wil
Hoe dankbaar ik ben
dat ik jou nu heb
En hoe ik niets anders
meer kan voelen
Dan hoe ik eindelijk
na al die tijd
mijn thuis heb gevonden
in jou